วันเสาร์ที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2554

East vs west culture

เรื่องของเรื่องในเรื่องนี้
คือผมเป็นคนสนใจเรื่องความเป็นไทยมาตั้งแต่สมัยเรียน
ทำวิทยานิพนท์ที่ต้องเรียนรู้เรื่องนี้และได้เกิดแรงบันดาลใจมากขึ้น
เมื่อได้ไปอ่านหนังสือ"ลักษณะไทย-ชีวิตน้ำ(ไม่แน่ใจในชื่อว่าถูกต้องรึเปล่านะ)"
ทุกวันนี้ชอบสังเกตุความแตกต่างของตะวันตกกับตะวันออก
ความเชื่อ. การใช้ภาษา การรับประทานอาหาร. การใช้ชีวิตในบ้าน
มีประเด็นที่น่าสนใจมากมายและมีทิศทางสอดคล้องก็เลยอยากเขียนถึงเรื่องนี้เช่นกัน

วันเสาร์ที่ 8 มกราคม พ.ศ. 2554

ปีใหม่ ...เอาใหม่

ปีที่แล้วเป็นปีที่เริ่มต้นใหม่ ปรับประเภทงาน ระบบองค์การ และทีมงานใหม่
โดยรวมถือเป็นที่พอใจ(มากพอสมควร) ปีนี้คงต้อนเริ่มนับต่อจากปีที่แล้วต่อไป
งานปีที่แล้วก็เยอะ ตามฤดู โดยเฉพาะครึ่งปีหลัง
และเดือนตุลาก็ไม่แคล้วก็ตุลาวิปโยคเหมือนเคย ไม่รู้ว่าอะไรกันนักกันหนา ในเดือนตุลา
ช่วงนั้นมี Salz, Music marathon, Boy peace, ฺB.A.M. ลากจนมาถึง BODYSLAM
เป็นสามปีติดแห่งความหายนะในเดือนตุลา ..เราลองมาดูปีนี้กันว่าจะเป็นอย่างไร

แต่ปีนี้ ปีเถาะ เป็นปีชงของเรา ...มันจะเป็นยังไงหนอออ

วันศุกร์ที่ 7 มกราคม พ.ศ. 2554

หายไปนาน.

หายไปจากblog แทบจะเรียกว่า 1 ปีกว่าๆ
งานเยอะ เรื่องแยะ (โดยเฉพาะพวกเรื่องไร้สาระ)
แต่สมองก็ไม่ได้หยุดคิด มีเรื่องมากมายที่ผ่านมาทำให้ความคิดมันเตลิดไปไกล
ไม่ว่าจะเป็นความสนใจใน music industry ว่ามันจะเดินต่ออย่างไร
หรือเรื่องการดำเนินชีวิตที่มีจุดยืนบนความสัมพัทธ์ คือเชื่อว่าไม่มีอะไรถูกผิด มีแต่เหมาะไม่เหมาะ ชอบไม่ชอบในสายตาของผู้ตัดสินใจ .. (ซึ่งเป็นเหตุที่ทำให้มนุษย์มีความแตกต่างทั้งระเบียบและมาตรฐาน โดยสิ่งเหล่านี้ถูกทำให้ชัดเจนขึ้นมามากในยุคที่มีinternet (การสื่อสารสองทางที่รวดเร็ว) เป็นโครงสร้างของระบบ)
นอกจากนั้นยังมีเรื่องของการมองการเดินทางของโลกไปสู่ยุคที่มีแต่คำถามว่า WHY?
เป็นยุคที่internet เข้ามาจัดระบอบของสังคมใหม่ เพิ่มspeedของกิเลสและการใช้ชีวิต และมีผลกระทบต่อเนื่องอีกมากมาย จนเป็นเรื่องที่น่าสนใจมากว่า โลกเราจะเดินต่ออย่างไร
รวมไปถึงการshift ของindustryต่างๆจากผลของinternet ไม่ว่าจะเป็นentertainment, communication, logistic รวมถึงdesigner

เรื่องมากมายเหล่านี้อยู่ในหัว อยากเขียนออกมาเป็นคอลั่มมากมาย
แต่ขอเวลาก่อนนะ

แต่คิดว่าปีนี้จะกลับมาเขียนblog เพื่อรวบรวมแนวทางความคิดที่มั่วๆระเกะระกะให้มันเป็นที่เป็นทางอีกสักที