DOJO B5

จบไปอีกงาน และรู้สึกเฟล เพราะคิดว่าสามารถทำได้ดีกว่านี้มาก
เริ่มต้นกลัวว่าคนดูจะไม่ใช่แฟนb5 กังวลกะB5  และค่อนข้างมั่นใจกับ DOJO
แต่พอเอาเข้าจริงๆ B5เก่งมาก มีความเป็น ศลป เต็มตัว show ที่คิดมา ครีเอทีฟและทำให้ดูสนุก และฟินมากกว่าส่วนของDOJO
ที่จริงๆงานจะต้องเนี๊ยบกว่านี้เพื่อให้รอยต่อและ
กราฟโชว์  พุ่งกว่า กลับมีแผลเล็กน้อยๆมากมาย vtrไม่ดีไม่ส่ง ไฟไม่ดีไม่ชัด ไม่ตรงคิว การขึ้นเพลงไม่ชัดเจนและอีกหลายๆประการที่คิดว่า สามารถทำDOJOได้ดีกว่านี้มาก... อยากจะเขกกะโหลกตัวเองสักสามสืบที สำหรับงานนี้

ความงงกับธุรกิจshowbizในประเทศไทย

จริงๆงงมาตั้งแต่เข้าวงการ และพอมาตอนกลางๆก็เหมือนชินกับระบบ แต่ตอนนี้มาคิดอีกที ความงงก็ยังไม่หาย

เรื่องของเรื่องคือ การทำคอนเสิร์ตแล้วต้องพึ่งสปอนเซอร์
เป็นอะไรที่งงมาก เพราะที่ผ่านมาโดยตลอดไม่เคยเข้าใจว่า สปอนเซอร์เค้าได้อะไรจากการที่ผู้จัดจัดงานขึ้นมา เพราะชื่อก็ไม่ใช่ของสปอนเซอร์ คนมาดูก็ไม่สนใจสปอนเซอร์เลย จบออกไปยังอาจจะจำไม่ได้ด้วยซ้ำว่า ใครเป็นสปอนเซอร์.. ไปศึกษา การลงทุนของbroadwayต่างประเทศ มันต่างกับเรามาก คือเค้าเป็นinvestorและร่วมลงทุน ถ้ากำไรก็แบ่งกัน เหมือนอุตสาหกรรมหนังนั่นแหละ
แต่เรายังพึ่งสปอน และถ้าไม่มีสปอนจัดไม่ได้ ผมว่าวิธีคิดแบบนี้มันต้องมีอะไรผิดสักอย่างแน่ๆ

.... ไปทำธุระก่อน ไว้มาเขียนต่อ ถึงsolution

เดาว่าเด็กแนวกำลังจะกลับมา

การที่มีนักเรียนไปถ่ายเกาหลีเป็นแนวภาพสวยๆ ได้รับความนิยมในพันทิป, หนังสือ kinfolk, ยี่ห้อเสื้อผ้าnomad(ของรุ่นน้อง), หนังของเต๋อนวพล, งานwonder fruit, งานจายของเก๋ๆที่อู่ต่อเรือ, ความดังของgreasy cafeและlomosonic... ภาพเหล่านี้ถูกเชื่อมเข้าด้วยกันแล้ว เป็นคำว่า hipster

เมื่อโลกไม่ได้หมุนรอบฉัน

ปีนี้จะลองมองโลกใหม่ ไม่ให้มันหมุนรอบฉัน

เมื่อมันไม่ได้หมุนรอบฉัน
ฉันต้องเคารพคนอื่นกว่านี้

เมื่อมันไม่ได้หมุนรอบฉัน
ฉันมีระเบียบกว่านี้

เมื่อมันไม่ได้หมุนรอบฉัน
ฉันต้องมั่นใจกว่านี้

เมื่อมันไม่ได้หมุนรอบฉัน
ฉันต้องปล่อยวางกว่านี้

เมื่อมันไม่ได้หมุนรอบฉัน
ฉันต้องอดทนกว่านี้

และ เมื่อมันไม่ได้หมุนรอบฉัน
ฉันจะเข้าใจคนรอบข้างกว่านี้

ฟังดูก็....น่าจะดีสำหรับฉัน