วันอาทิตย์ที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2551

สามหนุ่มสามมุม กับ Encore จิงๆ ครั้งที่สองตั้งแต่ทำงานมา





จริงๆวันนึ้up ไปเรื่องนึงแล้ว ปกติจะหมดแรงพิมพ์ แต่บังเอิญไปload รูปจาก มือถือลงcom
เห็นรูป set(stage) ของ concert สามหนุ่มสามมุม ก็เลย มีแรงเขียนสักหน่อย

ในงานนี้teamผม support เรื่อง motion บนจอเป็นหลัก เรื่องแสงกับฉากไม่ได้ยุ่งเลย
คือจริงๆผมก็วุ่นหลายๆงาน แต่ดีที่ได้น้องชมมาศ (บุคคลากรคนสำคัญ )และทีม ทำให้งานออกมา
Ok เลย
ถ้าcommentในภาพรวมของshow ผมว่าออกมาok เลย ได้มาตราฐานของพี่บอย
(ชอบทำงานกะแกจริงๆ เพราะได้เรียนรู้ตลอดเวลา แกไม่ได้สอนผมหรอกนะ แต่แค่ดูเค้าและทีมเค้่าทำงานก็ เอามาพัฒนาตัวเองได้เยอะ)
แต่ก็จะเป็นแนวพี่บอยคือ script แข็งแรง( เรียกว่าเป๊ะได้เลย) คิวแม่น
Show ไม่เยิ่นเย้อ เลยทำให้คนดูค่อนข้างอิ่ม
set ของเค้าก็เป็นstyleเค้า คือจะมีกลิ่นของการทำฉาก ฉ้าก ฉาก อยู่พอสมควร
คือมีmass ที่จดจำได้ ( ผมไม่ค่อยได้ทำแนวนี้แล้วหลังๆ เพราะรู้สึกว่าเชย แต่เห็นเค้าแล้ว ก็ว่าจะหา
โอกาสทำset แบบมีโครงสร้างเยอะๆบ้าง ก็ไม่เลว น่าจะแก้เลี่ยนของงานผมไปได้บ้าง)
ยกตัวอย่างงาน Style exact เช่นthe star ตามภาพที่เห็นนี่






กลับมาที่Concert สามหนุ่ม ผมว่าน่าเสียดายไปนิดที่จอเล็กไปพอควร(น่าจะสูงจนปิดbandไปเลย ) ทำให้พลังที่จะส่งในแต่ละScene ลดลงไป
เพราะว่าในท้ายที่สุด ไม่ว่าจะมีmass ของstage แข็งแรงเท่าไหร่ จอและแสงก็ยังคงเป็นหัวใจต่อDynamicของscene สูงอยู่ดี ทำให้ทีมผมก็เครียดและกดดันกันไป เพราะเวลาทำงานก็ค่อนข้างน้อย

แต่สรุปโดยรวมของshowก็ราบรื่น มีการแบ่งก้อนShowได้อย่างพอเหมาะพอควร ไม่ชวนให้ง่วง
ที่สำคัญคือจุดดีของพี่บอยคือความกระชับ แต่ต่อเนื่องทำให้ไม่ทันจะเบื่อก็มีอะไรให้ดูให้ชม
(ซึ่งก็อาจจะทำให้ขาดความสดไปบ้าง ยกเว้นช่วงอาตุ่ย ดูสดกว่าช่วงอื่นๆ
แต่นี่เป็นStyleของพี่บอยเค้าน่ะ ก็เข้าใจได้)
ก็เริ่มจากก้อนรวม แล้วก็ไปเน้นแต่ละคน แล้วก็แขกรับเชิญ จบด้วยก้อนรวม
เน้นไปที่สนุกและตลก ซึ่งเขียนScritpโดยทีมexact (ซึ่งขอบอกว่า ต้องเล่นกันโดยทีมExact
เท่านั้นจึงจะตลก เพราะเค้ามีจังหวะของเค้า เคยให้เค้าเขียนบทมาให้ทีมอื่นเล่น ไม่ค่อยตลกเท่าไหร่)
งานนี้อาจจะมีข้อด้อยเรื่องการร้องไปบ้างโดยเฉพาะพี่แท่ง แต่พี่กบ ก็ช่วยให้Show เอาตัวรอดเรื่องนี้ไปได้บ้าง (แปลกใจที่พี่ตุ๊ก วิยะดา คราวนี้ร้องเพี้ยนเยอะทีเดียว)

ผมไปเกือบทุกรอบแต่ไปไม่ครบเวลาบ้าง แต่รอบสุดท้ายอยู่จนจบ
ก็ได้เห็นEncore จิงๆ ซึ่งเป็นครั้งที่สอง ตั้งแต่ทำงานมาเลย เพราะส่วนใหญ่ เดี๋ยวนี
ชอบมีEncore แบบเทียม(ผมเรียกของผมเองนะ) คือเตรียมไว้ให้เรียก เช่นเล่นๆอยู่แล้วก็จบ
แต่ไม่เปิดไฟhouse คนดูเดี๋ยวนี้ก็รู้ บางทีก็รอแต่ไม่เรียก ผมว่ามันตลก ถ้าจะencore ก็ให้มันมาจากใจ
น่าจะดีกว่าไม่ใช่ ไปบังคับให้เค้าเรียกเรา (มีหลายconcertมาก แต่ไม่ขอบอกว่าอันไหนละกัน เดี๋ยวโดนด่า.. ออกตัวก่อนว่าค่ายAtimeจะไม่มีencore เทียม แต่ที่อื่นส่วนใหญ่ที่ผมทำก็จะมี )้
นอกจากนี้ คนมาดูconcertสมัยนี้ ก็มักจะแอบกลับก่อนกลัวรถติด คนเยอะ ทำนองนี้
แต่Concert สามหนุ่มของพี่บอยนี้ถือว่าคนออกน้อยกว่าของคนอื่นมากๆๆ
พอจบconcert ด้วยพลังของ FC และ ความกระชับ ทำให้คนไม่เบื่อ และEncore จิงๆ
คนดูตะโกนเอาอีกๆๆ จนศิลปินต้องออกมาร้องอีก เห็นอย่างงี้แล้วจะประทับใจ
ส่วนพวกเบื้องหลังก็จะวุ่นวายๆหน่อย เพราะไม่ได้ซ้อมมา ก็ต้องเลือกเพลงกันสดๆ
สนุกดี

**ตั้งแต่ทำconcert มามีencore จิงๆ ครั้งแรกคือconcert ของพี่ใหม่ที่จัดที่impact อันนั้นคนดูไม่ยอมออก
เบื้องหลังก็ต้องวุ่นวายเลือกเพลงที่จะร้องตอนencore เหมือนกัน

ไม่มีความคิดเห็น: